JOHAN BEELEN VAN BEELEN DAKDEKKERS VERTELT…

Stichting Land van Horne is een grote zorgorganisatie in het zuiden van het land en beschikt over 18 woonzorgcentra. Bij een van de locaties (Zorgcentrum Marishof in Maarheeze) pakten de in het verleden gemaakte keuzes rondom het ontwerp, de materiaalkeuzes en de bevestiging van de dakbedekking verkeerd uit. Met diverse lekkages tot gevolg. Beelen Dakdekkers zocht samen met Stichting Land van Horne en Wédéflex Duurzame Daksystemen naar de beste oplossing.

Door een toevallige ontmoeting kwam ik in contact met de verantwoordelijke van de Technische Dienst bij Stichting Land van Horne. Hij had te maken met een lekkage van het dak van een van hun zorgcentra (in Budel). Dit speelde net voor coronatijd (maart 2020). Beelen Dakdekkers is hier toen samen met Wédéflex gaan kijken. Het dak bleek grotendeels versleten en in 2020 zijn we met de herstelwerkzaamheden gestart. Het balletje ging rollen. Want ook bij Zorgcentrum Marishof in Maarheeze waren er grote problemen met het dak. Ik ben daar zelf het dak gaan inspecteren evenals Account Manager Marcel Duyvestijn van Wédéflex. Mijn eerste conclusie? ‘Hier kan ik niks meer van maken. Hier moet een nieuw dak op.’

Het project
Ik heb vervolgens het hele project in kaart gebracht samen met Berry Aalberts, Technisch Manager bij Wédéflex. Ik vond het lastig omdat ik geen goed nieuws had voor Stichting Land van Horne. Het dak moest voor het overgrote deel vervangen worden. Daar hangt een flink prijskaartje aan. Berry en ik hebben daaropvolgend een afspraak gemaakt met de facilitair verantwoordelijke van Land van Horne. We hebben toegelicht wat er allemaal aan de hand was met het dak en wat we daaraan kunnen doen. Toen er in een weekend daarna – door een enorme hoosbui – weer een forse lekkage was, besloot Land van Horne dat deze problematiek zo snel mogelijk opgelost moest worden. Onze werkzaamheden bij de locatie in Budel werden opgeschort om voorrang te kunnen geven aan de werkzaamheden die hard nodig waren bij Marishof. We zijn toen binnen drie weken gestart (in juni 2021) en hebben tijdens de bouwvak ook doorgewerkt. Dat was even schakelen want ook logistiek was dit een uitdagend werk, waarbij we diverse kranen in moesten zetten. We ronden het project in december 2021 af.

Waarom moest nagenoeg het hele dak vervangen worden?
Het gebouw is pas twintig jaar oud. Toch lag er plaatselijk al een derde dak. Zoals ik het kan beoordelen zijn er in de initiële fase fouten gemaakt in het ontwerp. Je hebt hier te maken met 13 dakvlakken. Ik zag detailtechnische fouten in het ontwerp en in het aanbrengen van de dakbedekking. Die sloten niet op elkaar aan. Ik trof EPDM- en klittenbandsystemen aan die nog maar tien jaar oud waren, maar wel vervan­gen moesten worden. De verschillende ondergronden bleken niet geschikt voor het sedumdak dat 60% van het hele dakoppervlak uitmaakt. De hele gevelbekleding moest ook vervangen worden vanwege houtrot en de bekleding was ook niet goed bevestigd. De systeemkeuzes die destijds gemaakt zijn is eigenlijk de goden verzoeken. Eenlaagse systemen zijn niet geschikt voor dit soort bewerkelijke daken, die ook nog te maken hebben met 17 lichtkoepels. Als je als gevolg van die verkeerde keuzes drie keer je dak moet vervangen binnen vijftien jaar is dat erg zuur. Dat kun je niet begroten. Goedkoop blijkt dan duurkoop.

Hoe hebben jullie het nu aangepakt?
We hebben gekozen voor een geballast systeem en brengen overal nieuw dakgrind aan. Er komt, als dampremmende onderlaag, Wédémec op, daarbovenop Wédébase EPS 446 en de Wédéflex D4 als toplaag. Het totale dakoppervlak bedraagt 2800 m2. We werken met gemiddeld vijf medewerkers per dag aan dit project gedurende een periode van zo’n half jaar. Het is een uitdaging want alles wat je sloopt moet ook meteen weer dichtgemaakt worden. Ook de zonnepanelen op het dak moeten eraf en weer erop. Kranen moeten meerdere malen verplaatst worden. Maar ik ben blij dat Land van Horne kiest voor doorpakken. Voor een bestendige en blijvende oplossing.

Conclusie?
Ik kan de visie van de architect en de aannemer, verantwoordelijk voor het initiële ontwerp en de realisatie van het daksysteem bij de bouw van de locatie, niet precies achterhalen. Misschien pleitten ze voor een dunnere dakbedekking omdat dat minder materiaal kost = minder afval dus duurzamer. Maar als je dan ziet dat de levensduur nog geen tien jaar is en je alles alweer moet vervangen, vraag ik me af wat duurzamer is. Persoonlijk denk ik dat het milieu meer gebaat is met een daksysteem dat vele tientallen jaren doet waar het voor gemaakt is: goed isoleren en lekkages voorkomen. Waarbij ik aanteken dat alle stappen in het proces cruciaal zijn: het ontwerp, de keuze voor de juiste, duurzame materialen en vakkundige bevestiging.

Een complex dak vereist kwaliteit. Dat bewijst dit project eens te meer!